3 Oct 2021
فزیک و نجوم احتمالا بزرگترین بخش هویت من است. در هاروارد دکترای اخترفزیک میخوانم. افغانستان هم بخش بزرگی از هویت من است. طوری که همیشه حس میکنم خودم اینسو دلم آنسوی دریا ست. ۲۲ ساله‌ام. در وقت‌های بیکاری یا ترموداینامیک میخوانم، یا فروشگاه‌های کفش، لباس و اسباب‌بازی را زیر و رو میکنم، یا سریال می‌بینم. سردرگمم. زندگی را نمی‌فهمم. مسیر آرامش را پیدا نکرده‌ام. برای همین همیشه در تکاپو استم.
در جنوبی‌ترین ایالت آمریکا دانشگاه نسبتا پرآوازه‌ای است. در طبقه‌ی هفدهم بلندترین ساختمان این دانشگاه، میزی کنار تنها پنجره‌ی یک راهرو طولانی و ساکت است. اینجا، درست همینجا، خوشحال‌ترین مکان زمین برای دختر ۲۰ ۲۱ ۱۸ ۱۹ساله‌ای است که در آن دانشگاه اخترفزیک می‌خواند، تحقیق می‌کند، تصمیم‌های بزرگ می‌گیرد و آینده میسازد! همه ازش قطع امید کرده‌اند و این بهش آزادی‌ای داده‌است که شما نمی‌توانید تصورش را بکنید :)
۱۴ فبروری. امتحان ِ Astrophysics. تنها. (*wheeler برایم چاکلت گذاشته بود :) بخاطر ولنتاین*)
۱۲ فبروری. داینامیک کلاسیک. با جرمی.
18 نوامبر ۲۰۱۸، شب ِقبل ِ امتحان Waves. طبقه ۱۵. جاکت ِسبز ِایستون